استفاده بهینه از زمان

استفاده بهینه از زمان
برخی از ما در کشتن زمان، مهارت شگفتی داریم و شاید هرگز برایمان قابل تصور نباشد که می توان از زمان موجود، حتی دو برابر ظرفیت واقعی اش استفاده کرد؛ یعنی می توان از ۲۴ ساعت ۴۸ ساعت آفرید. برای دستیابی به این مهم، برداشتن قدمهای زیر ضرورت دارد:
گام اول: تصویر واقعی از ۲۴ ساعت
بارها اتفاق افتاده که در یک لحظه متوجه شده ایم هفت روز هفته به پایان رسیده است؛ یعنی روز جمعه، حسرت شنبه تا پنجشنبه را خورده ایم و با یک حساب سرانگشتی، دریافته ایم زمان زیادی از ۱۶۸ ساعت یک هفته، هرز رفته یا ضایع شده است؛ چون:
– تاکنون نگاه ما به زمان، روز، هفته و ماه بوده است، نه ساعت و دقیقه و ثانيه.
– در تقسیم اوقات، همیشه فرداها را روز فعالیت تعریف کرده ایم.
– ساعات روزانه و هفتگی را قاب زمان ندیده ایم.
وجود این سه مسئله، ما را به ضایعه اتلاف وقت دچار ساخته است. بنابر این، نخستین گام برای تکثیر زمان، عبارت است از تصویر واقعی و مرزبندی شده از ۲۴ ساعت هر روز.
گام دوم: شناخت خود
گاه انسان ساعت هایی از روز را توانمندتر و علاقه مندتر ظاهر می شود. این ساعت های ساعت های کیفی خوانده می شوند و در افراد گوناگون تفاوت دارند. بعضی در آغاز روز دارای این حالت اند، برخی در وسط روز و جمعی در پایان روز و حتی آخر شب با طلیعه صبح، ساعات توانمندی انسان، نشاط آور است و توان انسان در زاویه هدفها قرار می گیرد. رقبای اصلی ساعات آمادگی و توانمندی انسان عبارتند از اشتغال ظاهرا سرگرم کننده؛ پناه بردن پراکنده و بی هدف به تلویزیون و رسانه های جمعی دیگر، مطالعه پراکنده، بی هدف و برنامه ریزی نشده، پناه بردن به تلفن و تماس های غیرلازم.
در حالیکه در این موقعیت، باید به مهم ترین و ارزشمندترین کارها روی آورد که ضرورت زمانی و مکانی دارند. این دقت، ما را به شگفت انگیزترین کارکرد ذهن می رساند که توانمندی و اهمیت طراحی برنامه و نوعی مهندسی زمان است. بعد از ساعاتی کار کردن در می یابید که سرعت تان فوق العاده بالا می رود، دقتتان بسیار فزونی می یابد، اطلاعاتتان به سرعت و منظم به ذهن می آید و محصولتان دقیق، تمیز، منظم، مرتب، عميق، زیبا و در زمان کمتر به دست می آید. این تجربه، نوعی شگفتی ذهنی به ارمغان می آورد. اگر به وضع موجود یعنی بی نظمی، ترس، ابهام، بی برنامگی، نبود زمان بندی عادت نکنیم و به سمت فعالیت ها برویم و دچار اسارت های زمان و محدودیت نشویم، در جاده بارش مغزی تکثیر زمان گام نهاده ایم.
گام سوم: اولویت بندی کارها
پیشتر گفتیم که اولویت بندی کارها طبق ضرورت ها و اهمیت ها انجام می شود؛ زیرا کارهای مهم در زمان های توانمندی ذهنی و جسمی با سرعت و دقت بیشتر انجام می گیرند. این عمل کمک می کند موارد زمان بر که نه اوقات خوشی را ترتیب می دهند و نه کمک می کنند به اهداف خود دست یابید را حذف کنید. این مرحله، بیشترین تغییر در جهت افرایش زمان را به دنبال دارد. با تصمیم گیری در خصوص فعالیت ایتان. آنها را اولویت بندی کنید. برای تصمیم گیری در خصوص فعالیت هایی که باید انجام دهید،فعالیت هایی را تعیین کنید که از آنها لذت می برید و آنها را خوب انجام می دهید. خیلی مهم است که هم از نظر حرفه ای و هم از نظر شخصی از کاری که انجام می دهید، لذت ببرید. در گزارش خود، کارهایی را که از آنها لذت می برید و کارهایی را که برای شما خوشایند نیستند مشخص کنید. بیشتر روز شما باید صرف کارهایی شود که از انجام آنها لذت می برید.
در حالی که مهم است از انجام کاری که انجام می دهید لذت ببرید، نیز مهم است که آن را خوب انجام دهید. در تعیین اینکه چه کارهایی را انجام دهید و چه کارهایی را واگذارید، شناخت نقاط قوت و ضعف شما حیاتی است. تلاش نکنید مسئولیت هایی بیش از آنچه می توانید به صورت معقول انجام دهید را به عهده گیرید. بعد از تعیین کارهایی که از آنها لذت می برید و آنها را خوب انجام می دهید، شما آماده هستید فعالیت های غیر ضروری در زندگی خود را دور بریزید، تمام منابع موجود خود را بیابید و فعالیت هایی را که بیش از توان خود می دانید، واگذارید. پس از اینکه فهرست کارهای روزانه را به میزان قابل قبولی از مسئولیت ها کاهش دادید، زمان برنامه ریزی فرا می رسد. نباید فراموش کنیم که عموما ساعات آغازین روز، بهترین زمان برای انجام کارهای دقیق، ظریف و حساس است و ساعات اولیه بعداز ظهر، بهترین زمان برای انجام کارهای کوچکی است که بیش از چند دقیقه وقت نمی گیرد.

اگر کسی کاملا از نوع و میزان کار خود، آگاهی داشته باشد، امکان اینکه در طول روز آن را با هوش و ذكاوت بیشتر، منطقی تر و در زمان کوتاه تر انجام دهد، بیشتر است. برای برنامه ریزی موثر و بهینه، ابتدا اهداف و فعالیت های یک روز خود را مشخص سازید و سپس آنها را در چارچوب زمانی تعیین کنید. این کار، زمان را معنادارتر و لحظات را بهینه تر می سازد. می توان همگام با این کار، فعالیت های هفته و ماه را نیز پیش بینی و تنظیم کرد. به کارگیری این نکات، به افزایش طول زمان و ساعات می انجامد و زمان را پر برکت تر می سازد.

گام چهارم: تمرکز
بسیاری از لجام گسیختگی ها در بحث زمان، ره آورد عدم تمرکز هنگام انجام کار است و اصطلاحا «تلاش های زخمی» است. نداشتن تمرکز، سبب می شود کاری که باید در نیم ساعت انجام شود، دو یا سه ساعت وچه بسا روزها به درازا بکشد. این پدیده اصطلاحا «سرمایه گذاری زخمی زمان» خوانده می شود.
نكات سودمند برای بهبود کیفیت وقت
– تماس های تلفنی می توانند خیلی وقت گیر باشند و گاهی قطار افكار را از حرکت باز می دارند. حتی ممکن است شما را متعهد به انجام کارهایی کنند که آمادگی آنها را ندارید. از خاموش کردن تلفن نترسید. وقتی کارتان تمام شد، پیغام های دریافتی را بررسی کنید.
– کارهایی را که نیاز دارید انجام دهید، در فهرست کارها یادداشت کنید. کارهای فهرست را اولویت بندی کنید. با انجام این عمل، شما می توانید روز خود را کنترل کنید.
– بر بهره ور بودن تأکید کنید، نه مشغول بودن.
– تمرکز بر انجام مهم ترین کارها در ابتدا، به شما کمک می کند کارهای بیشتری را سر وقت انجام دهید.
– خود را با تعداد ساعات زیاد کار خسته نکنید. مدیریت مؤثر زمان، باید این امکان را فراهم آورد که بتوانید کارهای مورد نیاز را انجام دهید، بدون اینکه نیاز باشد تعداد ساعات زیادی را در دوره زمانی بیشتر مشغول باشید.
– هدف گذاری کنید. اهدافی تعریف کنید که به سادگی قابل دستیابی باشند، وقتی به اهداف تعریف شده رسیدید، برای اهدافی كه مشكل تر است اقدام کنید.
– اهداف خود را اولویت بندی کنید، نباید انتظار داشته باشید تمام انتظارتان یک شبه برآورده شوند؛ چرا که فرایندی تدریجی است.
– وقتی با کار بزرگی روبه رو می شوید، آن را به بخش های کوچک تر تقسیم کنید.
-توجه غیر ضروری به جزئیات، باعث می شود دیگر کارها را به تأخیر بیندازید.
– اگر بتوانیم یاد بگیریم میان کار و تفریح تعادلی برقرار کنیم، زندگی سالم تر و شاد تری خواهیم داشت.
– انجام کارها بر اساس اولویت، کمک می کند کارها را خوب مدیریت کنید.
– ساعات اوج کاری خود را پیدا کنید و از مزایای ساعت اوج کاری بهره ببرید.
– اگر روی میز شلوغ و درهم برهم کار کنید، به طور متوسط روزی یک ساعت و نیم دنبال لوازم روی میز می گردید.
– عامل اصلی به هم ریختگی روی میز، کاغذ است. کاغذها باید دسته بندی و بایگانی، یا دور ریخته شوند. نیازی نیست انبوهی از کاغذ به مدت نامحدود روی میز باشد.
– پس از مرتب کردن روی میز، به سراغ کشوها بروید.
– فقط مرتب کردن میز کافی نیست، هر روز آن را تمیز کنید.
– برای مدیریت موفق زمان، باید یک نظام مدیریت زمان مناسب خود طراحی کنید.

– روش برنامه ریزی مناسب خود را انتخاب کنید. در برنامه ریزی، ابتدا انتظارات خود را برآورده کنید.

-به یاد داشته باشید. تعداد ساعات محدودی در یک روز وجود دارد. سعی نکنید به نتایجی ورای قابلیت های خود دست یابید.
-مدت زمانی را صرف خود کنید. برای اینکه به حداکثر عملکرد برسید، به زمان خواب و استراحت کافی نیاز دارید. کار مداوم بدون استراحت، سطح استرس را افزایش و سطح عملکرد را کاهش می دهد.
مهم ترین عوامل اتلاف وقت
مدیریت زمان کمک می کند تا از طریق حذف مزاحمت ها و فعالیت های غیر ضروری، مدت زمانی را که واقعا کار می کنید افزایش دهید. متعادل کردن زمان با رفتار مهم است. تغییر زمان، متوقف کردن زمان یا کند کردن سرعت زمان از دست ما بر نمی آید، پس باید به دنبال وقت هایی بگردید که آن را هدر میدهید. مهم ترین آنها به شرح زیر می باشند:
  • نداشتن برنامه
  • روش های غیر صحیح و عادات نادرست مطالعه
  • تماشای بیش از حد تلویزیون
  • وابستگی شدید به وسایل الکترونیکی نظیر رایانه، تلفن همراه ،بازیهای رایانه ای، اینترنت، پیامک و …
  • وقت گذرانی بیش از حد با دوستان
  • ناتوانی در «نه» گفتن به درخواست های نابجای دیگران
  • ناتوانی در تصمیم گیری
  • پرداختن به مکالمات تلفنی غیر ضروری
  • صرف وقت برای مطالب کم اهمیت و غیر ضروری
  • عادت امروز و فردا کردن یا اهمال کاری
  • نداشتن تمرکز حواس
  • ترس از شکست
  • پرداختن به گفتگوهای کم اهمیت و بیش از اندازه
  • نداشتن انضباط کاری

مدیریت زمان شخصی

اولویت بندی اهداف شخصی و مدیریت زمان شخصی می تواند مشکل باشد زیرا باید نسبت به فعالیت های اولویت دار، در دسته دوم اهمیت قرار گیرند. این بخش به شما کمک می کند که اهداف شخصی خود را طوری اولویت بندی کنید که در برنامه شما قرار گیرند. شما روش «فقط بگو نه» را یاد می گیرید که به شما در سبک کردن زمانبندی کمک می کند.
_ فقط بگو «نه»

در زندگی شخصی خود معمولا با گفتن کلمه «نه» مشکل داریم. این موضوع موجب تناقضات بیشتری در وقت ما می شود. به دلیل اکراه طبیعی در گفتن نه، اغلب احساس تعهد نسبت به دوستان و خانواده خود داریم. آموزش استفاده از ابزار ارزشمند نه گفتن در تشخیص اهمیت اولویت های شخصی ضروری است. چندین روش برای نه گفتن به صورت غیر مستقیم وجود دارد بطوری که دوستان و خانواده خود را نرنجانید. یک ذهن خلاق معمولا قادر خواهد بود از شرایطی که با اولویت موجود وی تناقض دارند خلاصی یابد. اما عذر و بهانه همیشه ضروری نیست. اشکالی ندارد که با افراد رو راست بود و واقعیت را گفت، به افرادی که تقاضای اختصاص وقت را از شما دارند بگویید که شما مسئولیت هایی به عهده دارید که امکان برآوردن تقاضای آنها را فراهم نمی آورد. اهداف شخصی را هدف گزاری کنید وقتی بتوانید به صورت مؤثرتر «نه» بگویید، وقت بیشتری برای دست یابی به اهداف شخصی خود دارید. اهداف به ما کمک می کند که از طریق ایجاد کار و اجازه تمرکز بر تلاش هایمان، زندگی را سازماندهی کنیم، بسیار مهم است که هنگام هدفگذاری اهدافمان را واقعی و قابل دستیابی تعریف کنیم. با تنظیم اهداف از پیش، به خود اجازه می دهید که یک مسیر استراتژیک به سمت دستیابی به اهداف را برنامه ریزی کنید. اهدافی تعریف کنید که به سادگی قابل دستیابی باشند. وقتی به اهداف تعریف شده رسیدید، برای هدفی که مشکل تر است اقدام کنید. این فرایند را ادامه دهید تا اینجا که احساس کنید که اهداف شما نه آسان و نه دور از دسترس هستند. این فرایند کند است اما به شما کمک می کند که یاد بگیرید چگونه به صورت موفقیت آمیز به اهداف خود دست یابید. نباید انتظار داشته باشید که تمام انتظاراتتان یک شبه برآورده شوند چرا که یک فرایند تدریجی است.

_اهداف خود را اولویت بندی کنید

وقتی اهداف خود را تنظیم کردید، باید آنها را اولویت بندی کنید. وقت گذاشتن و اولویت بندی اهداف در مدیریت زمان شخصی مؤثر حیاتی است. اکثر ما از روی این مرحله پرش می کنیم، اگرچه دوباره مجبور می شویم که برگردیم، اهداف را به صورت روشن تعریف کنید و مشخص کنید که آنها چه هستند و چه اهمیتی دارند. اهدافی که اهمیت کمی دارند می توانند به تعویق بیافتند. اجازه دهید اقلامی که به توجه بیشتر نیاز دارند ابتدا انجام شوند. شما می توانید یک فهرست از کارهایی که باید انجام دهید تهیه کنید و به هر یک از اقلام به نسبت اهمیت عددی اختصاص دهید یا اینکه فهرستی از اهداف اولویت بندی شده تهیه کنید. پیتر دراکر می گوید که انجام دادن کارهای درست مهم تر از انجام درست کارهاست، اقتصاددان ایتالیایی ویلفردو پارتو، قانونی در اولویت بندی دارد. قانون پارتو می گوید که تقریبا ۸۰ درصد نتیجه مورد نظر از بیست درصد تلاش هایی حاصل می شود که انجام می دهیم. برای اینکه کارهای خود را به صورت مؤثر اولویت بندی کنید، باید بیست درصد مهم را جدا کنید. وقتی کارهای مهم تعیین شدند شما می توانید بر اقداماتی تمرکز کنید که بیشترین نتیجه مورد نظر را حاصل می کنند.

_ تعلل
وقتی زمان مناسب صرف هدف گذاری و اولویت بندی کردید، می توانید کارهای مورد نیاز هر روز را تعیین کنید. اگر کارها را در زمان موعد آنها انجام ندهید غیر موثر عمل کرده اید. تعلل چیزی است که اکثر ما با آن درگیر هستیم. اغلب نمی توانیم به کل نتیجه مورد نظر دست یابیم زیرا به دلیل تعلل، استرس بر ما چیره می شود. با تعداد زیادی از کارهای انباشته شده بر روی هم، نمی توان در انجام کارها تعلل نکرد. خصوصا برای کارهای بزرگتر که به زمان بیشتر نیاز هست. وقتی با کار بزرگی روبرو می شوید آن را به بخش های کوچکتر تقسیم کنید. چرا که این امکان را فراهم می آورد که اجزاء کوچکتر را بدون اضطراب انجام دهیم.

 

مرکز مشاوره دیدار ( بالاتر از میدان ولیعصر، نرسیده به میدان فاطمی، ساختمان پرستو. 88893258) 
http://t.me/clinicdeedar
www.clinicdeedar.com

1 دیدگاه دربارهٔ «استفاده بهینه از زمان»

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا

Notice: ob_end_flush(): Failed to send buffer of zlib output compression (0) in /home/clinicde/public_html/wp-includes/functions.php on line 5464