مصرف مشروبات الکلی در نوجوانها
در مقابل هیجده ساله هایی هم وجود دارند که دادن اجازه رانندگی به ما آنها به هیچ وجه صلاح نیست. با همه این اوصاف چه جای تعجب که پدر و مادر درباره دادن اجازه رانندگی به فرزند نوجوانشان تا این اندازه اختلاف سلیقه داشته باشند.
گروهی از والدین برای بحث دربازه رانندگی نوجوانها جلسه ای تشکیل دادند. در این گردهم آیی پدرها و مادرها نظریات متفاوتی ارایه کردند که در زیر به شمه ای از صحبتهاشان توجه می کنیم:
خانم الف: «از هفته پیش که پسرم گواهینامه رانندگی گرفته خواب به چشمانم نمی رود. دیروز برای نخستین بار پشت فرمان اتومبیل من نشست. باور کنید طولانی ترین رانندگی زندگی عمر من بود. خودش هم تعجب کرده بود که چطور حاضر شدم اتومبیلم را به او بدهم. اما وقتی اداره راهنمایی و رانندگی به او گواهینامه می دهد چطور می توانم به توانایی رانندگیش تردید کنم؟»
همه پدرها و مادرها می خواهند که فرزندانشان راننده های با تجربه و متعهدی شوند، اما بدون کمک ما این کار عملی نیست. باید هم زمان با ایجاد محدودیتهای شخصی و مقررات منطقی به فرزندان خود فرصت رانندگی بدهیم. اتومبیل برای نوجوان مفهوم سمبلیک بخصوصی را تداعی می کند. نشانه رشد و بلوغ است، منادی آزادی و قدرت. سرعت و هیجان هم هست. و به همین خاطر در اختیار افراد نابالغ که قرار می گیرد ایجاد خطر می کند.
1- به هر نوجوان باید فرصت داد تا در دوره های آموزش رانندگی شرکت کند. اما آموزش رانندگی عملی، قبل از شانزده سالگی درست نیست.
۲- قبل از کسب گواهینامه دایم دانش آموزانی که در آزمایش رانندگی موفق می شوند، باید دست کم شش ماه با گواهینامه موقت رانندگی کنند.
4- نوجوان تنها در صورتی می تواند صاحب اتومبیل باشد که شخصا از عهده پرداخت تعمیرات و هزینه های نگهداری آن برآید. حتی در خانواده های مرفه مسئولیت نگهداری و هزینه های تعمیراتی باید به عهده نوجوان باشد.
6- رانندگان نوجوان باید از مسئولیتهای مالی و حقوقی خود مطلع باشند.
جمعی از والدین درباره گرفتاری مصرف مشروبات الکلی از سوی نوجوانها با هم بحثی داشتند که خلاصه نظرهاشان را برای شما درج کرده ایم.
خانم الف: «چشم بند بر دیدگانم داشتم و نمی دانستم. باور نمی کردم که پسرم مشروب بنوشد. به او اطمینان صد در صد کرده بودم. دیشب مست و لايعقل به خانه آمد، قدرت تکلم را از دست داده بود . رفتارش به گونه ای بود که انگار هنر کرده که مشروب خورده. مردم و زنده شدم. اگر پدرش می فهمید حتما او را می کشت. مسئله اینجاست که دوستانش هم مشروب می نوشند»
پدر و مادر غربی از خواب راحت محروم شده اند. علاوه بر نگرانیهای گذشته در زمینه های روابط جنسی، کشیدن سیگار، نوشیدن مشروبات الکلی و رانندگی، حالا از وحشت اعتیاد فرزندان نوجوانشان بر خود می لرزند. در گذشته مصرف مواد مخدر به گروه خاصی محدود بود، ولگردها و ندارها گرفتارش می شدند، خاص بیغوله ها و تاریکخانه ها و این گونه اماکن بود، اما امروزه مواد مخدر در سرتاسر شهر حتی در محلات اعیانی هم مسئله ساز شده است. پدر و مادرهای طبقه متوسط دیگر نمی توانند نسبت به مواد مخدر بی تفاوت بمانند. وقتی خطر در آستانه در کمین کرده، بی اطلاعی و ندانستن جایز نیست.
بعضی از نوجوانها باب روز و مطابق مد مواد مخدر مصرف می کنند؛ سیگار می کشند، ماری جوانا دود می کنند، حب می خورند و هروئین تزریق می کنند. برای حالی به حالی شدن و به اصطلاح کيف کردن به هر کاری تن در می دهند. چشمانشان از دیدن خطر عاجز و ا گوشهاشان بر روی گوشزدها و اعلام خطرها بسته است. طوری رفتار می کنند که گویی چیزی برای از دست دادن ندارند. به هر بهانه و به استناد فلسفه هایی چون پوچی زندگی و این قبیل حرفها، کارشان را توجیه می کنند. یکی از این نوجوانها معتقد بود که:
«نسل ما خوب می داند که دنیا به سر سوزنی بند است، می داند که فشار یک ماشه ممکن است دنیایمان را نابود کند. در این شرایط باید دم را غنیمت شمرد. شاید فردایی در پی امروز نباشد.»
وقتی من دانشجوی نوزده ساله، با خطر کشته شدن در جنگ، با خطر کشته شدن در اغتشاشات، خطر حمله یک دیوانه و انفجار یک کلاهک اتمی روبه رو هستم، چگونه انجمن مبارزه با سرطان از من انتظار دارد که نگران خطر سیگار باشم؟»
نوجوان دیگری فلسفه خود را چنین توصیف می کرد: «وقتی بلیت مسافرت با موشک تایتان در جیب دارید چه دلیل و علت که با درشکه سفر کنید.»
برای بعضی از نوجوانها، ال – اس – دی حلال مشکلات و راه حل ساده ای برای همه دشواریهاست. با آنکه راه حلی کاذب و صرفا زاییده توهم است، احساس زنده ای از حقیقت را منتقل می کند. با مصرف این ماده مخدر احساسی از تصوف، رستگاری و شادابی لحظه ای به وجود می آید. مصرف کنندگان این ماده مخدر مدعی هستند که احساس غریبی پیدا می کنند، احساس بزرگی، احساس عشقی به عظمت اقیانوس، احساس هنرمندی. دنیایی از تخیل می سازند، دنیایی که در آن رنگها حرف می زنند و صدای موسیقی به عینه دیده می شود.
الدوس هاکسلی، قبلا در سال ۱۹۵۷، اثرات مصرف این ماده را پیش بینی کرده بود. هاکسلی در یک سخنرانی برای آکادمی علوم نیویورک گفت:
اما ثابت شد که پیش بینی های هاکس لی تنها نیمی از حقیقت بوده است. در حالی که مصرف مواد مخدر به توهم به وجد و از خود بی خود شدن منجر می شود، در حالی که می تواند آرامش خلق کند می تواند اسباب وحشت و ناراحتی هم بشود. نشانه هایی در دست است که ال – اس – دی حتی در اشخاص به ظاهر با عزم و اراده هم به ناراحتیهای روانی موقتی منجر می شود. اما شخصیت های متزلزل، احتمالا از ناراحتیهای روانی طولانی تر رنج خواهند برد. به گفته یکی از پژوهشگران: «ال – اس – دی برای همه دعوتی به جنون موقت و برای بعضی ها جنون همیشگی است. در عین حال مدارکی در دست است که ال- اس – دی به کوروموزمهای انسان لطمه می زند. مصرف کنندگان این ماده مخدر باید احتمال به دنیا آوردن فرزندان ناقص و معیوب را در نظر بگیرند. اخبار مربوط به خطرات استعمال ال – اسدی روی نوجوانها تاثیر مثبت گذاشته است، به طوری که امروزه مصرف آن در میان جوانها به شدت کاهش یافته است. به موجب قانون در اغلب کشورهای دنیا، تولید و فروش ال- اس – دی ممنوع است.
مرکز مشاوره دیدار ۰۲۱۸۸۸۹۳۲۵۸
http://t.me/clinicdeedar
www.clinicdeedar.com