تک فرزندی

پرورش کودک از دو عامل تاثیر می گیرد: عواملی که حضور دارند و عواملی که غایب هستند. کودک تک فرزند در خانواده ای رشد می کند که افراد بالغ در آن حضور دارند و کودک دیگری نیست که بتواند با او ارتباط برقرار کند. هر دو این عوامل نقشی مهم در پرورش کودکان تک فرزند دارند.

کودک تک فرزند به طور کامل مورد توجه و علاقه ی والدین است. این عامل سبب می شود تا کودک احساس کند که شخصی مهم است. مزایای بزرگ شدن در خانواده های تک فرزند چنان است که کودک می گوید: ” من دوست دارم تنها فرزند خانواده باشم، هیچ رقبتی نداشته باشم و کسی حسادت مرا تحریک نکند، نیاز نباشد با کسی دعوا کنم تا بتوانم وسیله ای را که دوست دارم تصاحب کنم.” کودکانی که در خانواده ای تک فرزند زندگی می کنند احساس امنیت و اعتماد به نفس زیادی دارند.

عامل دیگری که در زندگی کودک موثر است، حضور در خانواده ای است که فقط شامل افراد بالغ است.این کودکان پیش از زمان معمول سخن گفتن را آغاز می کنند و روحیه ی اجتماعی نیرومندتری دارند. آنان از والدین خود تقلید کرده و همچون بزرگسالان رفتار میکنند، به گونه ای که تحسین و تعجب دیگران را برمی انگیزند. کودکان خانواده های تک فرزند معمولا بلوغ زود رس دارند. بلوغ اجتماعی این کودکان ممکن است به حال آنان مفید باشد. آنها زودتر از سایر کودکان با مسائلی مواجه می شوند که برخورد با آنها در سنین بالاتر ناگزیر است. مسائل و دیدگا های خود را به راحتی بیان می کنند و قادرند به والدین خود کمک کنند.آنها زودتر از سایر کودکان به فعالیت اقتصادی مشغول میشوند و از کار کردنخجالت نمیکشند. این کودکان با آمادگی و تجربه ی بسیار به سن بلوغ پای می گذارند.

www.clinicdeedar.com