الگوهای پیگیری رشد
خانواده ها باید پیوسته فرزندان خود را از سه، چهار سالگی زیر نظر داشته و رشد آنها را در زمینه های جسمانی،عاطفی،اجتماعی،شناختی و اخلاقی زیر ذره بین برده تا پی ببرند که فرزند آنها به لحاظ رشد در زمینه های یاد شده عادی، جلوتر یا عقب تر است. توجه درباره ی این مسئله بسیار ضروری است که مسئولیتی سنگین تر و حساستر و پر اهمیت تر از مسئولیت پدر و مادری نیست. به طوری که اگر هر کس از مسئولیت پدرانه و مادرانه خود باخبر بوده و به آن بپردازد، نه تنها مشکلات در سطح فردی بلکه در سطح کلان اجتماعی نیز کاهش خواهد یافت. باور و پذیرش این موضوع هر کسی را بایستی وادار به پذیرش این مطلب کند که کارکرد امروز هر یک از ما آینده ی فرزندانمان را می سازد و آینده ی فرزندان نیز خوشبختی و بدبختی خود ما را. پس از هر سو که به مساله نگاه کنیم باید که برای خوشبختی آنها بکوشیم. فراموش نکنیم فرزندان ما یکی از خوشبختان و یا یکی از بدبختان بالقوه ی آینده اند ولی بالفعل شدن آن بستگی به کارکرد امروز ما دارد. برای توجه به مساله ی نمادهای پیگیری رشد، هر کس که دارای فرزندی است، در آغاز باید که شناخت و باوری درست و واقع بینانه نسبت به فرزند خود داشته باشد. گمان روانشناسان این است که، پدر و مادرها کمتر از دیگران فرزندان خود را می شناسند زیرا کشش های عاطفی و احساسی ما، در شناخت و درک درست و واقعی از آنها تاثیر منفی دارد. چون که به طور طبیعی هرگاه ما انسانها از کسی خیلی خوشمان بیاید، کمتر ایرادها و کاستی های او را می بینیم و یا از آنها آگاهی می یابیم و همین طور است کههرگاه ما از کسی بدمان بیاید از خوبی ها و جنبه های مثبت او بی خبر می مانیم و این شیوه ی برخورد مشکلات زیادی را بری فرزندان ما، در آینده پدید خواهد آورد. پس بهترین شیوه ی نگاه و برخورد با هر کس این است که پیشاپیش بدانیم و بپذیریم که هر کس دارای خوبی ها و ایرادهایی است. ما هم دارای ایرادهای روانی و رفتاری هستیم که برگرفته است از باورهای نادرست ما، عادتهای نادرست ما، پیش داوریهای ما و خطاهاط شناختی ما. پس فرزند خود را به عنوان یک انسان که هم دارای جنبه های مثبت و هم دارای جنبه های منفی است در آغاز بشناسیم و آنگاه بکوشیم تا جنبه های مثبت رفتاری و شخصیتی او را افزایش داده و جنبه های منفی اش را کاهش دهیم.
پر اهمیت ترین کاری که برای شناخت موقعیت رشدی فرزند شما لازم است، گذشته از آنکه هرگونه دگرگونی مثبت و منفی او را زیر نظر خواهید داشت، این است که بدانید کودک شما در هر دوره سنی چه ویژگی هایی دارد. ابعاد گوناگون رشد در زیر آمده است:
1- رشد جسمانی
گذشته از پذیرش نقش مهم ژن ها در زمینه های گوناگون رشد جسمانی، توجه به رژیم غذایی مناسب، ورزش، کنترل هورمونها و دیگر کارهای پزشکی به ویژه تا زیر سن بلوغ می تواند در دستیابی به شرایط بهتر یاری رسان باشند.
2- رشد اجتماعی
آنچه که در رشد اجتماعی بسیار مهم است این است که دریابید فرزندتان چه میزان از استقلال اجتماعی، مهارت های اجتماعی و توان برقراری ارتباطات اجتماعی برخوردار است که میزان این نیرومندی های بخشی از توانایی های مهم روانی_اجتماعی هر کس را تشکیل می دهد که از آن با نشانه “SQ” یاد می شود که منظور ” social quotient” است. گفتنی است که بیشتر روانشناسان به عامل بهره هوشی بیشترین بها را می دادند. در صورتیکه امروزه گذشته از آن برای ” SQ” یعنی توان آمیزشی و کششی اجتماعی و ” EQ” یعنی ” emotionai quotient” به معنی وضعیت عاطفی و هیجانی فرد بسیار اهمیت قایلند. در زمینه ی رشد اجتماعی باید به سه شیوه ی برخورد اجتماعی ” با” ، ” بر” ، ” بی” نیز توجه کنید. یعنی برایتان روشن شود که فرزندتان گاه می پسندد که ” با” دیگران باشد یا ” بر ” دیگران سلطه داشته باشد یا بدون دیگران، یعنی ” بی” دیگران بودن را ترجیح می دهد.
3- رشد عاطفی
بعد دیگری از رشد که باید مورد توجه قرار گیرد وضعیت عاطفی کودک است. در اینجا توجه به دو مطلب خیلی اهمیت دارد تا روشن شود که فرزند شما از لحاظ عاطفی از خانواده خود، گسسته است یا بسیار وابسته است که هر کدام از آنها زیان بار و بیمار گونه است. کودکان گسسته، آنهایی هستند که معمولا از خانه و خانواده خود گریزان بوده و برای بازگشت به خانه ی خود واکنش منفی نشان می دهند. برای نمونه کودکانی هستند که هرگاه به خانه ی دوستان خود می روند از مادر دوست خود به اصرار می خواهند تا به مادرشان تلفن کرده و اجازه ی آنان را برای بیشتر ماندن که پیوسته برای افزایش آن نیز چانه می زنند، دریافت کند و در برابر کودکانی را دیده ایم که به محض آنکه از خانواده به ویژه مادر دور می شوند فورا مضطرب شده و با گریه از مادر و پدر می خواهند به دنبال آنها آمده و آنها را به خانه برگردانند.
4- رشد شناختی و آگاهی
در آغاز پیشنهاد می شود که، پدر و مادرها پیوسته با فرزندان خود پرسش پاسخ داشته و با آنها گفتگو کرده و به زبانی متناسب با سن فرزندان خود آگاهی های گوناگون را به آنها انتقال دهند. آنگاه بکوشند تا از هر فرصت که پیش می آید برای افزایش دانش، آگاهی و شناخت آنها سود ببرند و در چنین موقعیت هایی که پیش می آید پرسش هایی را که پیشتر از فرزند خود نموده و ایشان از پاسخ گویی به آنان ناتوانی نشان داده بود را از گروه همسالانش بپرسید.
5- رشد اخلاقی
در هر جامعه و هر خانواده ارزشهایی به فرد از راه بکن نکن های پدر و مادر انتقال می یابد. بنابراین همگی افراد به تناسب آموزش و کوششی که برای تربیت آنها صورت گرفته و همین طور به تناسب الگوهای مراعات کننده ی ارزشها و اخلاقیات در پیرامونشان افرادی می شوند، با پایبندی بالا، متوسط و پایین نسبت به اخلاق و اصول روابط اجتماعی و بین فردی.
مرکز مشاوره دیدار 02188893258
http://t.me/clinicdeedar
www.clinicdeedar.com
