ابراز عشق به کودکان
اگر گلی خود شکوفا شود آن را آب نمیدهیم؛ما گل را آب می دهیم تا شکوفه بدهد.
دوست داشتن بچه تضمین نمی کند که او احساس دوست داشته شدن کند.وقت بچه ای از عشق ما به خودش آگاه نیست،ممکن است احساس نا امنی،ناتوانی در بیان خود یا درماندگی بکند.ممکن است به دفتار مخرب متوسل شود یا اظهار ناخشنودی کند و برای رسیدن به تایید ما خود اصلی اش را سرکوب کند.دلیل اینکه خود را بی ارتباط با ما حس می کند می تواند این باشد که عشق خود را به گونه ای ابراز نمی کنیم که بچه آن را دریافت کند،یا خود را مشغول مقایسه با دیگر هم شیر ها در مرتبه ی دوم می بیند یا عشق ما را به صورت مشروط می گیرد،یعنی ما به او عشق بدون قید و شرط ابراز نمی کنیم،و در قبال چیزی به او عشق می ورزیم.
ما گلی را که خود شکوفا می شود آب نمی دهیم؛گل را آب می دهیم تا شکوفه بدهد.به همین ترتیب،بچه ای که در دامان عشق ما احساس امنیت می کند می تواند شکوفا شود.برعکس،وقتی از عشق برای کنترل بچه استفاده شود،او آن را مورد تردید قرار می دهد.به عنوان مثال:اگر پدر شما فقط وقتی به شما ابراز علاقه کند که به روش خاصی رفتار کنید،یا نمره ی بیست بگیرید،ممکن است در درون خود به شک بیفتید که آیا واقعا او شما را دوست دارد یا نه.بچه برای این به دنیا نیامده است که ارزیابی بشود و آن گاه در صورت تمایل شما،مورد عشق و محبت قرار بگیرد.هر بچه ای که پا به این جهان می گذارد ارزش خود را دارد و شایسته ی عشق و محبت است.عشق فقط وقتی خالص است که بی قید و شرط باشد.
